IFR vliegen

Ik weet dat het weer te lang geleden is dat ik wat van me heb laten horen, laten we maar zeggen dat ik het druk gehad heb. Inmiddels loop ik alweer tegen het einde van het IFR (instrument, ofwel blind vliegen) traject aan, zijn mn ouders 2 weken langsgeweest en is Karien een week langsgeweest. Beide bezoeken hebben voor een wat meer ontspannen sfeer gezorgd en wat afleiding van het vliegen gegeven.
Ook is de temperatuur inmiddels drastisch gestegen; op moment van schrijven is het 8 uur 's avonds en nog steeds 39 graden. Om die reden heb ik vandaag mn vlucht ook moeten cancellen. Boven de 34 graden mogen we maar met een maximaal gewicht van 2600 pond weg en met de fuel die ik vandaag voor mn vlucht nodig had, gingen we daar aardig over heen. Ik heb sinds lange tijd weer eens ouderwets weekend, twee hele dagen vrij. De afgelopen weken heb ik minstens 6 dagen in de week moeten vliegen, en dat is best vermoeiend.
De laatste tijd vlieg ik meestal 's middags en ook vaak 's avonds, wat een hele andere belevenis is. Vorige week heb ik m'n laatste solovlucht hier in Amerika gehad, een nachtsolo. Dat wil zeggen 5 starts en landingen maken in volledige duisternis, dan is het moeilijker hoogte in te schatten, maar wel erg leuk.
Als het allemaal goed gaat ben ik denk ik over 3 weken thuis.
Karien zal binnenkort een stukje schrijven over de week dat ze hier was en over onze trip naar Las Vegas.